Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΑΡΧΙΣΕ!!!

Την Τρίτη μετά την Καθαρή Δευτέρα ήρθαμε όλοι στο σχολείο γεμάτοι από τις εμπειρίες του τριήμερου της Αποκριάς! Αφού μιλήσαμε με ενθουσιασμό για το τι κάναμε, πού πήγαμε, πώς ντυθήκαμε, έφτασε και η κουβέντα μας στην Καθαρή Δευτέρα και στους χαρταετούς... εκεί υπήρχε απογοήτευση από πολλά παιδιά, γιατί δυστυχώς ήταν μια μέρα πολύ βροχερή και δεν κατάφεραν να πετάξουν τον χαρταετό τους, εκτός από μερικά μόνο που πρόλαβαν να δουν το έθιμο... την Κυριακή της Αποκριάς. Η Καθαρή Δευτέρα ήταν όμως και η μέρα των ιδιαίτερων εδεσμάτων: λαγάνες, ταραμοσαλάτες, θαλασσινά και άλλα πολλά αποτελούσαν το εορταστικό τραπέζι και όλοι μαζί ευχόμασταν "καλή Σαρακοστή"!
Τι σημαίνει άραγε Σαρακοστή; Ποια μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας περιμένουμε σε λίγο καιρό; Ποια ημέρα είναι η έναρξη της Σαρακοστής και πώς την ξεκινάμε; Ποια έθιμα έχει ο λαός μας για την Καθαρή Δευτέρα; Πώς ονομάζουμε τα εδέσματα που τρώμε ειδικά εκείνη την ημέρα, και μας συνοδεύουν όλη τη Σαρακοστή; Όλα αυτά τα ερωτήματα ήταν ο βοηθός μας σε έναν καταιγισμό απόψεων και εμπειριών που είχαν τα ίδια τα παιδιά και μας οδήγησαν να ασχοληθούμε με τις νηστίσιμες τροφές και όσα αυτές προσφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό.
Πρώτα απ' όλα, συμφωνήσαμε με τα παιδιά να ξεχωρίσουμε τις νηστίσιμες τροφές από τις μη νηστίσιμες, και ένας γενικός κανόνας που βγήκε αφού φέραμε στο μυαλό μας όλα αυτά που φάγαμε την προηγούμενη μέρα ήταν ότι νηστίσιμη είναι όποια τροφή μας δίνεται από τη γη, και μη νηστίσιμη αυτή που έχει αιματάκι πριν την μαγειρέψουμε! έτσι λοιπόν, βγάλαμε από τον κατάλογο μας το κρέας, το ψάρι, και τα γαλακτοκομικά που είναι παράγωγο τους.
Χωρίσαμε κατόπιν τις νηστίσιμες τροφές σε ομάδες: φρούτα- λαχανικά- όσπρια- δημητριακά- καρποί διάφοροι- θαλασσινά!

Βοηθός μας στη μέτρηση των ημερών μέχρι το Πάσχα θα είναι και η κυρά Σαρακοστή, ένα ιδιαίτερο ημερολόγιο, η γυναίκα με τα εφτά πόδια (εβδομάδες) και με το κλειστό στόμα, που συμβολίζει τη νηστεία αυτής της περιόδου. Τα παλιότερα χρόνια την έφτιαχναν στα νοικοκυριά από ζυμάρι, εμείς τη φτιάξαμε από χαρτί...και στην ποδιά της ξεχωρίσαμε και βάλαμε μόνο νηστίσιμα φαγητά! Τα παιδιά μπήκαν λοιπόν σε μία διαδικασία ομαδοποίησης των τροφών.

Τα φρούτα και λαχανικά είναι οι ομαδούλες τροφών που ασχοληθήκαμε αρχικά, πολύ σημαντικά για τις βιταμίνες και τις φυτικές ίνες που προσφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Φτιάξαμε μια ομαδική αφίσα με φρούτα και λαχανικά, ξεχωρίσαμε ότι τα περισσότερα φρούτα τα παίρνουμε από δέντρα, ενώ τα λαχανικά από χαμηλά φυτά, και τα παιδιά άρχισαν να ζωγραφίζουν όποια φρούτα και λαχανικά τους ερχόταν στο μυαλό ότι είναι τα αγαπημένα τους. Ζωγραφίσαμε, ομαδοποιήσαμε, διαβάσαμε το όνομά τους, ονομάσαμε τα φυτά από τα οποία προέρχονται, τα τραγουδήσαμε, και φτιάξαμε τα φρούτα και λαχανικά της τάξης μας!

Τα όσπρια είναι πολύ σημαντικά κι αυτά με τη σειρά τους για τον οργανισμό μας. Μαθαίνουμε λοιπόν ποια είναι αυτά, και γνωρίζουμε τα φυτά από τα οποία προέρχονται. Παρατηρούμε εικόνες, πώς μεγαλώνει ένα φυτό ή ένα δέντρο, πώς είναι κάτω από το χώμα και πώς πάνω από αυτό, πώς  αναπτύσσεται τόσο ώστε να φτάσει να μας δώσει τα όσπρια, αλλά και άλλους καρπούς (όπως η πολύ σημαντική για τη διατροφή μας ελιά;)  Ονοματίζουμε όσπρια και καρπούς, και φτιάχνουμε τα δικά μας γουστόζικα γλαστράκια- φιλαράκια μας, που θα πρέπει να τα προσέχουμε από εδώ και στο εξής, για να δούμε, θα μας προσφέρουν κάποιον καρπό;

Γινόμαστε κι εμείς ένας καρπός που φυτεύεται στο χώμα, και σιγά σιγά μεγαλώνει και θεριεύει με τη βοήθεια του ήλιου και της βροχής, και φτάνει να μας δίνει πάλι κι άλλους πολύτιμους καρπούς.

Η τελευταία ημέρα της εβδομάδας μας ήταν αφιερωμένη στα...δημητριακά, που όλοι τόσο πολύ λατρεύουμε! Ψωμάκι, κουλούρια, κορν φλέικς, ζυμαρικά και άλλα πολλά μας δίνει ο πολύτιμος καρπός του σιταριού, αλλά και πολλούς υδατάνθρακες και φυτικές ίνες! Στοιχεία απαραίτητα, που ευτυχώς συγκαταλέγονται και στις νηστίσιμες τροφές...
Όμως, για να μην ξεχνάμε και τους προγόνους μας, οι αρχαίοι Έλληνες φτιάχνανε ένα ιδιαίτερο ψωμί, από έναν ξεχωριστό σπόρο, σαν το σιτάρι, αλλά όχι ακριβώς αυτό. Ένα σπόρο που έδινε αλεύρι για ψωμί που χάριζε, όπως είναι αναγνωρισμένο και από επιστημονικές μελέτες, υγεία, ευεξία και όξυνε το νου. Το έφτιαχναν αυτό οι Έλληνες, για να ανταγωνιστούν λιγάκι τους θεούς τους, που είχαν μόνο αυτοί το δικαίωμα να πίνουν το νέκταρ και να τρώνε την αμβροσία, τροφές που τους έκαναν αθάνατους και ήταν μυστικές στους θνητούς...
Μέσα από αυτή την προσέγγιση, συνδέοντας τις νηστίσιμες τροφές με το καινοτόμο πρόγραμμα που υλοποιείται στο σχολείο για τους 12 θεούς του Ολύμπου, μπήκαμε κι εμείς στη διαδικασία να φτιάξουμε κι εμείς αυτό το σπουδαίο ψωμάκι, αλλά και να προσπαθήσουμε ανακαλύψουμε τις "μαγικές" τροφές των θεών, και να φάμε αμβροσία, και να...στύψουμε νέκταρ!

φτιάχνοντας το ψωμί "Ζεύς" των αρχαίων Ελλήνων, από αλεύρι που τώρα πια δεν καλλιεργείται στην Ελλάδα δυστυχώς, και το εισάγουμε

φτιάχνοντας αμβροσία...ή κάτι παραπλήσιο, γιατί ακριβώς τα συστατικά είναι ακόμα μυστικά...

και ...στύβοντας το νέκταρ (εδώ φρούτων και όχι λουλουδιών)

βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε και λίγα μαθηματικά...

τρώγοντας και πίνοντας σαν τους αρχαίους Έλληνες και τους θεούς τους, θα πάρουμε κάτι από την μοναδικότητά τους;


Κλείσαμε ευχάριστα τις δραστηριότητές μας διαβάζοντας ένα αγαπημένο παραμύθι...