Αποταμίευση τώρα... γιατί χανόμαστε!!!

Η Παρασκευή 31 Οκτώβρη είναι η παγκόσμια μέρα Αποταμίευσης. Ευκαιρία να μιλήσουμε στα παιδιά για τη χρησιμότητά της στη ζωή μας. Μιλάμε όμως όχι μόνο για αποταμίευση χρημάτων, αλλά κυρίως για αποταμίευση όσων έχουμε ανάγκη, και κυρίως.... συναισθημάτων!

 

Διηγούμαστε την ιστορία του τζίτζικα και του μέρμηγκα, του παππού Αίσωπου, και ερχόμαστε σε επαφή με τους μύθους του, που πάντα είχαν ένα διδακτικό σκοπό.

 

Η ιστορία λέγεται στα παιδιά σαν παραμύθι, χωρίς εικόνες για να βλέπουν στην αρχή, για να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους το παραμύθι. Η αρχική ιστορία βέβαια έχει ένα λυπηρό τέλος, γι αυτό κι εμείς παίζουμε αλλάζοντας το τέλος. Μερικά παιδιά προτείνουν διαφορετικό τέλος, έτσι ώστε η ιστορία μας να μην είναι τόσο λυπηρή. Προτείνουν: ο τζίτζικας να ζητά συγγνώμη από τον μέρμηγκα, ο μέρμηγκας να προσφέρει φαγητό και ζεστό σπίτι στον τζίτζικα για όλο το χειμώνα, ο τζίτζικας να υπόσχεται ότι από εδώ και πέρα θα είναι πιο εργατικός... όμως, με τη συζήτηση καταλήξαμε ότι δεν είναι και σωστό να εργαζόμαστε και συνέχεια και να μην διασκεδάζουμε καθόλου! Παν μέτρο άριστο, όπως έλεγαν και οι... πρόγονοι! Οπότε, ένα παιδί πρότεινε και ο μέρμηγκας να δουλεύει μία μέρα, και μία μέρα να τραγουδάει!

 

 

 

 

Την ιστορία μας έπειτα την παρακολουθήσαμε και στο διαδίκτυο, μέσα από το you tube. 

 

 

 

 

Εδώ μπορείτε να την παρακολουθήσετε ξανά!

Βρήκαμε ένα ωραίο ποίημα, που αναφέρεται στο μύθο του Αισώπου, και προσπαθήσαμε να το μετατρέψουμε σε εικονόλεξο. Τα παιδιά είδαν ότι κάθε λέξη που λέμε, μπορούμε να την αποτυπώσουμε στο χαρτί (και να την διαβάσουμε μετά), είτε με γράμματα είτε με εικόνες! συμφωνήσαμε λοιπόν να φτιάξουμε τις δικές μας εικόνες για κάποιες λέξεις που θα αφαιρούσαμε από το ποίημα μας.... το αποτέλεσμα βγήκε πολύ καλό.... διαβάζαμε και ξαναδιαβάζαμε και πολύ μας άρεσε!

Ζωγραφίσαμε εικόνες από την ιστορία...

 

.... δραματοποιήσαμε την ιστορία μας... (τα τζιτζίκια με το ντέφι, τα μυρμήγκια με το ταμπουρίνο περπατάνε αργά)

 

 

...τραγουδήσαμε το "Μέρμηγκα" του Λοίζου...

 

...και μιλήσαμε για την Αποταμίευση που έκανε ο μέρμηγκας: έβαζε στην αποθήκη του αυτό που χρειαζόταν, δηλαδή φαγητό. Όμως εμείς οι άνθρωποι αποταμιεύουμε συνήθως χρήματα. Ας τα γνωρίσουμε λοιπόν....

 

Οι γονείς μας δουλεύουν κάθε μέρα για να μπορούν να αποταμιεύουν, και να έχουν κάποια χρήματα για μεγάλες ανάγκες. Ποιες παροιμίες μας θυμίζουν Αποταμίευση;

 

Πώς εμείς τα παιδάκια μπορούμε να κάνουμε αποταμίευση; Με τους κουμπαράδες μας! Φτιάχνουμε κουμπαράδες- μυρμήγκια!

 

Ήρθαμε σε πρώτη επαφή και με το ηλεκτρονικό βιβλίο. Τα παιδιά είδαν ότι βιβλία μπορούμε να διαβάσουμε και στον υπολογιστή μας, όχι βέβαια με τη μορφή που τα γνωρίζουμε, σε χαρτί, αλλά γυρνώντας τις "σελίδες" με τον κέρσορα.
Διαβάσαμε λοιπόν δύο βιβλία για την Αποταμίευση...

 

 

Οι ιστορίες αυτές μας προβληματίζουν: ΑΝ κάθε μέρα κάνουμε κάτι μικρό, ΕΠΕΙΤΑ θα έχουμε κάτι μεγάλο (φίλους, γνώσεις, αξίες κλπ)

 

 

Επίσης, σκεφτόμαστε ότι εμείς έχουμε πολλά... και κάποια άλλα παιδάκια στερούνται! Καλό θα ήταν να μη ζητάμε συνέχεια παιχνίδια, αλλά να αποταμιεύουμε για να προσφέρουμε σε κάποιους που δεν έχουν. Άλλωστε, αυτό μας διδάσκει και η δεύτερη ιστορία... έτσι λοιπόν προσφέρουμε. Και αποταμιεύουμε καλή καρδιά και συναισθήματα!!!

 

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, η Αποταμίευση Συναισθημάτων ΑΞΙΖΕΙ!!!

Καλό Σαββατοκύριακο, με ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στους μεγάλους (για να ευθυμήσουμε!!)