Η Άνοιξη μέσα από την τέχνη!!!!!!!

Η αναγέννηση της φύσης την εποχή της Άνοιξης αποτέλεσε την κινητήρια μοχλό για την δημιουργία εξαιρετικών πινάκων γνωστών ζωγράφων της αναγέννησης και όχι μόνο. Η ανθοφορία των λουλουδιών, ο ερχομός των πουλιών, οι καρποί των δέντρων και η γονιμοποίηση της γης αποδίδονται από κάθε ζωγράφο με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με την τεχνική που χρησιμοποιούσαν και το καλλιτεχνικό ρεύμα της εποχής που έζησαν.
Τα παιδιά παρατήρησαν και περιέγραψαν φωτογραφίες πινάκων, που απεικονίζουν την Άνοιξη, τους οποίους φιλοτέχνησαν διάσημοι ζωγράφοι όπως ο Ρενουάρ, ο Μποτιτσέλι, ο Σεζάν, ο Πικάσο, ο Αρτσιμπόλντο κτ.λ,

καθώς και πίνακες που απεικονίζουν λουλούδια όπως τα ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ   και πολλών άλλων.

Οι πίνακες με τα λουλούδια έδωσαν την αφόρμηση να  μάθουν τα παιδιά τα μέρη ενός φυτού

ενός δέντρου

και το τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί!!!!!

Τα παιδιά ονόμασαν, ζωγράφισαν και έγραψαν!!!!!




 Σύγκριναν τα χρώματα που χρησιμοποίησε ο κάθε ένας για να ζωγραφίσει την άνοιξη , το φόντο και το πρόσωπο που απεικόνιζε, τα συναισθήματα που νιώθουν τα πρόσωπα του πίνακα αλλά και τα ίδια όταν τον παρατηρούν. Προσπάθησαν να εξηγήσουν πώς φανταζόταν ο κάθε ζωγράφος την άνοιξη και να επιχειρηματολογήσουν για τον τρόπο σκέψης του.  Παρόλο που όλοι οι πίνακες ονομάζονται η Άνοιξη ( εκτός την αλληγορία της Άνοιξης  του Μποτιτσέλι), τα παιδιά έδωσαν τον δικό τους τίτλο σε κάθε έναν από αυτούς πριν ακόμα τους δώσουμε σχετικές πληροφορίες.

Η θεά των λουλουδιών

 

 

γιατί κρατά στα χέρια της πολλά λουλούδια και φορά στεφάνι με λουλούδια στα μαλλιά,

Η κοπέλα της θάλασσας

 

γιατί βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας( επηρεασμένα από το έντονο γαλάζιο χρώμα του φόντου)

Ο λουλουδοάνθρωπος

 

γιατί είναι ένας άντρας γεμάτος λουλούδια

Η ειρήνη

 

 

γιατί τα λευκά άνθη της αμυγδαλιάς δείχνουν την ειρήνη

Η Αγάπη

 

 

γιατί το πρόσωπο της ηρωίδας εκφράζει το αντίστοιχο συναίσθημα

Η θεά Αφροδίτη

 

( ήταν ο μοναδικός πίνακας που τα δυσκόλεψε αφού δεν ήταν απλός ο αποσυμβολισμός του, η αναγέννηση της φύσης δηλαδή μέσα από τα μυθολογικά πρόσωπα)

Το κατσικάκι και τα σχήματα

 

 

γιατί ο ζωγράφος έχει φτιάξει μία κατσίκα μέσα από τα σχήματα( λόγια των παιδιών)

Προσπάθησαν να βρουν το είδος των λουλουδιών, να τα ονομάσουν και ζωγράφισαν το σπανιότερο λουλούδι της άνοιξης όπως το φαντάστηκαν.

Με την μέθοδο του κυβισμού, απέδωσαν μία ανοιξιάτικη εικόνα, όπως ο Πικάσο....

Χρησιμοποίησαν τις τέμπερες και έφτιαξαν τα δικά τους ηλιοτρόπια, ως μικροί Βαν Γκογκ,

ή πινέλα και καλαμάκια για να δημιουργήσουν την Άνοιξη όπως την φαντάζονται τα ίδια.

 

 

Μην σας φαίνεται περίεργο που το πρόσωπο της Άνοιξης δεν έχει ολοκληρωθεί.... ποιο πρόσωπο θα ήταν πιο όμορφο από αυτά των παιδιών; Τα παιδιά φωτογραφίζονται μέσα στον πίνακα....γίνονται το πρόσωπο της πολύχρωμης άνοιξης!!!!!!

Τι ζωγράφοι όμως θα ήταν αν δεν θα μπορούσαν να αντιγράψουν έναν γνωστό παγκοσμίως  πίνακα όπως η αλληγορία της Άνοιξης ;
Τα παιδιά <<ζωγραφίζουν>> τον πίνακα τοποθετώντας τα πρόσωπα στην σωστή θέση με την ανάλογη μαρμαρωμένη κίνηση και έκφραση....

Η γλυπτική είναι άλλη μια σπουδαία μορφή τέχνης και ψάχνοντας στο διαδίκτυο διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχει κάποιο γλυπτό της άνοιξης. Οι τρεις χάριτες όμως( Αγλαία, Εφροσύνη και Θάλεια)  που συνοδεύουν την θεά Αφροδίτη και συμβολίζουν την γονιμότητα στην φύση, έχουν εξέχουσα θέση σε  μουσεία πολλών χωρών . Καθώς και σε κεντρικές πλατείες τους.

Αγία Πετρούπολη

Κοπενχάγη

Μιλάνο

Συζητήσαμε για την τέχνη του γλυπτού, το υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και τα παιδιά έμαθαν καινούργιες λέξεις όπως μπρούτζος, χαλκός, προτομή, σμιλεύω, πετρώματα.

Στην συνέχεια, αφού ανακατέψαμε αλεύρι, αλάτι, νιφάδες πουρέ και νερό, φτιάξαμε την ζύμη την οποία τα παιδιά, ως γλύπτες, χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν ένα ανοιξιάτικο στεφάνι. Τα στεφάνια ψήθηκαν στον φούρνο και διακοσμήθηκαν με τέμπερες.

 

 

 Επίσης, τα παιδιά δούλεψαν σχολαστικά με τα χεράκια τους και ανέπτυξαν την λεπτή κινητικότητα τους, κατασκευάζοντας γλαστράκια με λουλούδια. Λύγισαν, τέντωσαν, έστριψαν και ένωσαν σύρμα πίπας, κόλλησαν και έκοψαν. Τώρα μπορούν να πάρουν στο σπίτι τους το πρώτο ανθισμένο λουλούδι της άνοιξης.

 

 

 

 

 

Η εποχή της Άνοιξης ενέπνευσε και σπουδαίους μουσικούς. Ένας από αυτούς, ο Vivaldi, έχει συνθέσει μουσική για όλες τις εποχές του χρόνου. Με τα παιδιά ακούσαμε το κομμάτι για την άνοιξη

 και αφού συζητήσαμε για τον συνθέτη και την μουσική του,  ζωγράφισαν την εικόνα που τους έρχεται στο μυαλό όταν ακούν την συγκεκριμένη κλασική μουσική. 

 

 

Άραγε τα παιδιά μπορούν να νιώσουν την ομορφιά ενός αγάλματος μέσα από την σιωπή και την ακινησία; Παίξαμε λοιπόν τα αγαλματάκια....όσο άκουγαν την μουσική, χόρευαν σύμφωνα με τον ρυθμό της...όταν η μουσική σταματούσε, έπαιρναν την στάση του αγάλματος σύμφωνα με την εντολή που τους δινόταν. Έτσι πότε έτρεχαν,ή πηδούσαν,ή φώναζαν,ή χαιρετούσαν,ή γελούσαν, ή χόρευαν,  πάντα όμως σιωπηλά και χωρίς να κινούνται....τους άρεσε πολύ και οι αγαλματένιες στάσεις τους ήταν πολύ πετυχημένες!!!!!

 

 

Στα πλαίσια του καινοτόμου προγράμματος για τα βιβλία, διαβάσαμε την ιστορία το χαρούμενο λιβάδι  της Φυλλιώς Νικολούδη. Τι γυρεύει μία κατακόκκινη παπαρούνα σε ένα λιβάδι γεμάτο λευκές μαργαρίτες;

Το υπέροχο αυτό βιβλίο διαπραγματεύεται την έννοια της διαφορετικότητας και η συγγραφέας μας δείχνει μέσα από την ιστορία της ότι η ενσωμάτωση του ξένου και διαφορετικού μπορεί να φέρει ομορφιά και αρμονία στην ζωή μας!!!!

Η τάξη του σχολείου είναι ένα λιβάδι γεμάτο λουλούδια και τα παιδιά σαν τις λευκές μαργαρίτες αποφάσισαν να φτιάξουν όλα μαζί μία ομαδική εργασία με πινέλα και τέμπερες. Το χαρούμενο λιβάδι της τάξης αποδέχεται το διαφορετικό....άλλωστε δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον αν όλα τα πράγματα στην ζωή μας είχαν την ίδια γεύση και ευωδιά. Παρατηρώντας όμως  τον πίνακα του ζωγράφου Ρενουάρ  με τον τίτλο Παπαρούνες

 

 

 

 

  και αφού συζητήσαμε για καλλωπιστικά λουλούδια και αγριολούλουδα, τα παιδιά είχαν την έμπνευση  να γίνει το λιβάδι τους λίγο διαφορετικό..... οι ανεμώνες τους έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση...ίσως το απαλό τους χρώμα ή επειδή δεν τις συναντούν συχνά; Δημιούργησαν λοιπόν το λιβάδι με τις ανεμώνες χρησιμοποιώντας για το γρασίδι τα αποτυπώματα των χεριών τους.

 

 

 

 

 Την Παρασκευή, διαβάσαμε και την ιστορία Ο ήλιος και ο Άνεμος.  Την διαβάσαμε στο διαδίκτυο, σε μορφή ψηφιακού παραμυθιού. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά γνώρισαν το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή. Ο Μάρτης, όπως γνωρίζουμε, άλλοτε γελάει και άλλοτε κλαίει. Μία μέρα μπορεί να είναι ηλιόλουστη και την επόμενη να φυσά.....Ποιος έχει την μεγαλύτερη δύναμη; ο ήλιος η ο άνεμος.....το παραμύθι μας διδάσκει ότι με την ευγένεια πετυχαίνουμε περισσότερα πράγματα στην ζωή μας!!!!! Η βία μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει......

( πατήστε στην παρακάτω διεύθυνση και θα βρείτε πολλά ψηφιακά παραμύθια που μπορείτε να διαβάσετε με τα παιδιά στο σπίτι)

http://www.i-pinakas.com/epsilonxiomegasigmachiomicronlambdaiotakappaalpha-betaiotabetalambdaiotaalpha--pialpharhoalphamuupsilonthetaalphakappaiotaalpha.html

Την ιστορία του ήλιου και του άνεμου, μπορείτε να την δείτε εδώ.....

http://www.bedtimestoriescollection.com/book.php


Τέλος, ξεκινήσαμε να κατασκευάζουμε την δανειστική βιβλιοθήκη. Τα παιδιά έφεραν κούτες από παπούτσια, τα οποία τα βάψαμε στο χρώμα αρεσκείας τους. Τα κουτιά θα κολληθούν και θα αποτελέσουν τις ραφιέρες για να τοποθετήσουμε τα παραμύθια σε κατηγορίες.

Παράλληλα, μας δόθηκε να η δυνατότητα να δουλέψουμε χρησιμοποιώντας τα κουτιά, τις μαθηματικές έννοιες τόσα όσα, κοντύτερο, ψηλότερο.
Τα παιδιά ομαδοποιούν τα κουτιά σύμφωνα με το μέγεθος τους.

Σειροθετούν από το πιο κοντό έως το ψηλότερο(δυσκολεύτηκαν αρκετά)

 

 

 

 

και αφού κάναμε αντιστοίχιση ένα προς ένα και δημιουργούμε δύο ομάδες με ίσο αριθμό κουτιών(6)θέσαμε τον προβληματισμό μέσω της αραίωσης και πύκνωσης αν οι ομάδες είναι ίσες. Τα παιδιά δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν ότι ο αριθμός παραμένει ο ίδιος ανεξάρτητα από την γραμμή που φτιάχνουν σε σειρά τα κουτιά, αν είναι δηλαδή μακρύτερη ή κοντύτερη. Στο τέλος όμως τα καταφέραμε!!!!!!

                                   

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!